Nasze ciało posiada własny system obronny, który chroni nas przed chorobami i składa się z różnych elementów. Jednym z nich jest system odpornościowy, który aktywnie chroni ciało przed wszystkim co uznaje za obce lub szkodliwe. Maksymalna obrona przed nawet najmniejszymi ciałami obcymi jest zapewniona dzięki antyciałom (immunoglobulinom). Raz aktywowane, dokładnie rozpoznają obce struktury i oznaczają je do dezaktywacji. Nasze ciało używa antyciał różnych klas do budowania kilku pierścieni obronnych , które działają przed wprowadzeniem do ciała, bezpośrednio po wprowadzeniu, oraz wewnątrz ciała.
IgE to specjalna klasa antyciał, która rozpoznaje i zapobiega wprowadzeniu obcych i szkodliwych substancji do ciała. Dlatego wyzwala reakcje, które utrudniają lub blokują ich wejście. Tłumaczy to także typowe symptomy związane z wiązaniem IgE, a mianowicie: obfite wydzieliny (łzy, biegunka, wymioty), kaszel, konwulsje oraz miejscowe stany zapalne (zaczerwienienie, swędzenie, wzrost temperatury). Antyciała klasy IgG są aktywne, jeżeli te substancje znajdują się już w ciele i muszą zostać zdezaktywowane lub zniszczone tak szybko, jak to możliwe. Nasza wewnętrzna obrona przed wywołującymi choroby bakteriami i wirusami opiera się w zasadzie na tej klasie antyciał. IgG dzielą się na kilka podklas. Jedną z nich jest specyficzna IgG4, najmniej liczna z podklas, a więc powinno się dążyć do jej przyboru. Generalna zasada: Kiedy antyciała klasy IgG wiążą się ze swoim celem, uruchamia się reakcja obronna i zapalna, mająca na celu zablokowanie i zniszczenie struktur rozpoznanych jako obce. Reakcje te nie są zwykle tak silnie odczuwalne jak w przypadku IgE. Źle pokierowane, mogą przyczynić się do długotrwałych uszkodzeń i chronicznych dolegliwości.
