Ons lichaam heeft een afweersysteem met als doel om indringers of veranderde eigen cellen te bestrijden en het omvat meerdere componenten. Één ervan is het immuunsysteem, dat met behulp van de immuunglobulinen zorg draagt voor de afweer van zelfs kleinste indringers. Eenmaal geactiveerd, herkennen ze doelgericht vreemde structuren (zoals een niet-passend puzzelstukje) en markeren ze ter deactivatie. Ons lichaam ontwikkeld met de antistoffen (waarvan er verschillende vormen bestaan) meerdere verdedigingslijnen. Deze werken vóór en tijdens het binnendringen in het lichaam.
IgE is een speciale vorm van immuunglobulinen, die de penetratie van vreemde en vijandige stoffen herkent en voorkomt. Dit verklaart tevens de symptomen die met een IgE reactie gepaard gaan: sterke vloeistof uitscheiding (tranen, diarree, braken), hoest, krampen en lokale ontstekingen (roodheid, jeuk, warmte). De IgG type is actief, als deze stoffen al het lichaam binnengedrongen zijn en met spoed geneutraliseerd of gedood moeten worden. Dit is de belangrijkste inwendige bescherming tegen virussen en bacteriën. IgG is onder te verdelen in meerdere subklassen. Één ervan is IgG4, de minst voorkomende IgG subklasse. Indien deze verhoogd is, is het belangrijk om de oorzaak te vinden. Als algemene regel geldt: Indien antistoffen van type IgG aan een antigeen binden, heeft dit een afweer- en ontstekingsreactie tot gevolg met het doel het als vreemd beschouwd materiaal te blokkeren en te vernietigen. De reacties zijn meestal niet zo sterk als bij de IgE reactie. Bij een stoornis in de immuunreactie kunnen er op den duur blijvende schade en chronische klachten ontstaan.